ผม (แอดมินเจ้าของเพจ Success Strategies) ทำงานอะไร? Apiwat’s Journal EP. 2
ผม (แอดมินเจ้าของเพจ Success Strategies) ทำงานอะไร? จากเจ้าของร้านเกมในชุดนักศึกษา สู่เส้นทางอสังหาริมทรัพย์) Apiwat’s Journal EP. 2
.
แอดจะเล่าแบบให้คุณเห็นภาพตามได้ครับ
.
ย้อนกลับไปตอนเรียนนิติศาสตร์ปี 4 ผมตัดสินใจเปิดร้านเกม ด้วยความฝันอยากเป็นเจ้าของธุรกิจ คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้นำเทรนด์คนต่อไปที่จะสร้างปรากฏการณ์ใหม่ในวงการเกม
.
"ร้านเกมของผมจะเป็นศูนย์รวมของเกมเมอร์ทั่วประเทศ!" ผมประกาศก้องห้องเรียนวิชากฎหมายธุรกิจ ทำเอาเพื่อนๆ หันมามองเป็นตาเดียว บางคนคงคิดว่าผมเล่นเกมจนสมองเพี้ยนไปแล้ว
.
ผมวาดฝันว่าร้านเกมของผมจะเป็นเหมือน Apple Store แต่สำหรับเกมเมอร์ มีโซนเล่นเกม โซน VR และแม้กระทั่งโซนขายอาหารสไตล์เกม "สั่ง Potion มา 1 แก้วครับพี่บาร์เทนเดอร์!"
.
.
------------------------------
.
[ บทเรียนราคาแพง: เปิดก่อนได้ปูด ]
.
แต่ความเป็นจริงกลับไม่เป็นอย่างที่คิด หลังจากดำเนินกิจการมาได้ 2 ปี ผมต้องตัดสินใจปิดร้านลง
.
"ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนเป็นตัวเอกในเกมที่เพิ่งโดนบอสตัวสุดท้ายอัดจนหมดแต้ม HP"
"แต่แทนที่จะเห็นคำว่า 'GAME OVER' ผมกลับเห็นป้าย 'ปิดปรับปรุงร้าน... ตลอดกาล' แทน"
.
ผมยังจำวันสุดท้ายของร้านได้ดี
ลูกค้าประจำคนสุดท้ายเดินเข้ามาถามว่า "พี่ปอนด์(ชื่อผม) ร้านปิดจริงเหรอ?"
ผมตอบไปว่า "ใช่ครับน้อง เราก็เหมือนเกม Flappy Bird ที่ดังจนต้องปิดตัวลงไงล่ะ" ทั้งๆ ที่ในใจคิดว่า "จริงๆ แล้วเราเหมือนเกมที่ไม่มีใครเล่นจนต้องปิดเซิร์ฟเวอร์มากกว่า"
.
วันที่ขนของออกจากร้าน ผมรู้สึกเหมือนกำลังเล่นเกม Tetris แบบย้อนกลับ พยายามเอาบล็อกออกจากกันให้เร็วที่สุด แถมยังต้องระวังไม่ให้หล่นใส่หัวตัวเองอีก
.
"ผมเคยคิดว่าการปิดร้านเกมจะเศร้าเหมือนจบเกมที่เล่นมาเป็นปีๆ" ผมเล่าต่อ "แต่พอถึงเวลาจริงๆ ผมกลับรู้สึกเหมือนกำลังกด 'New Game+' เพื่อเริ่มเกมใหม่ที่ยากขึ้น แต่เราก็มีประสบการณ์มากขึ้นด้วย"
.
ผมได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญจากประสบการณ์ครั้งนี้ นั่นคือความสำคัญของการวิเคราะห์ตลาดและแนวโน้มอุตสาหกรรมอย่างรอบด้าน ร้านเกมกำลังถูกแทนที่ด้วยเกมบนมือถือและอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงตามบ้าน
.
"ผมรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าของร้านม้าเร็วในยุคที่รถยนต์กำลังจะมา" ผมเปรียบเทียบ "แต่อย่างน้อยเจ้าของร้านม้าเร็วยังขายม้าให้คนขี่เล่นในสวนสาธารณะได้ แต่ใครจะมานั่งเล่นเกมในร้านในเมื่อนั่งเล่นที่บ้านได้ล่ะครับ? เว้นแต่ว่าผมจะเปลี่ยนร้านเกมให้เป็นสวนสาธารณะ... ซึ่งผมว่ามันคงจะแปลกไปหน่อย"
.
.
--------------------------------
.
[ จากนักกฎหมายผันตัวมาเป็นนักอสังหาฯ ]
.
ด้วยความที่เป็นคนไม่ยอมแพ้ (หรือจะเรียกว่าหัวแข็งก็ได้ ผมชอบคิดว่าตัวเองเป็นเวอร์ชั่นมนุษย์ของ Nokia 3310) ตอนเรียนปริญญาถัดไปด้านการสื่อสาร ผมเริ่มทำธุรกิจใหม่ทันที
.
"คราวนี้ผมจะใช้พลังแห่งการสื่อสารเพื่อพิชิตโลกอสังหาฯ!" ผมประกาศกร้าวในหัว เหมือนซูเปอร์ฮีโร่ที่เพิ่งค้นพบพลังวิเศษของตัวเอง
.
ผมผันตัวมาเป็นนายหน้าและรับรีโนเวทอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งถ้าเทียบกับเกม RPG ก็เหมือนผมเพิ่งอัพเกรดคลาสจาก "นักกฎหมายมือใหม่" เป็น "นักสื่อสารอสังหาฯ จำเป็น"
.
"ผมว่านะ การขายบ้านก็เหมือนการเล่าเรื่องนี่แหละ" ผมบอกตัวเอง "แต่แทนที่จะเล่านิทานก่อนนอน ผมกำลังจะเล่าเรื่อง 'บ้านในฝันของคุณ' ให้ลูกค้าฟัง... และหวังว่าพวกเขาจะไม่หลับไปก่อนที่ผมจะพูดจบนะ"
.
วันแรกของการเป็นนายหน้า ผมยืนอยู่หน้ากระจก พยายามทำหน้าขรึมให้ดูเป็นมืออาชีพ แล้วพูดกับตัวเองว่า "คุณพร้อมแล้ว! ไปพลิกโฉมวงการอสังหาฯ กัน!"
.
ซึ่งถ้าชีวิตเป็นภาพยนตร์ฮอลลีวูด ตรงนี้คงจะตัดภาพไปที่ผมกำลังประสบความสำเร็จอย่างงดงาม…
.
แต่ในความเป็นจริง...
ลูกค้าคนแรกของผมถามว่า "คุณแน่ใจนะว่าคุณเป็นนายหน้า? ไม่ใช่นักศึกษาที่หลงทางมาเหรอ?"
.
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยครั้งใหม่ของผม ในฐานะ "นักสื่อสารอสังหาฯ จำเป็น" ผู้พกพาความฝันและความมุ่งมั่นติดตัวไปทุกที่
.
ผมนำเงินที่เหลือจากการขายอุปกรณ์ร้านเกม (ซึ่งก็เหลือไม่เท่าไหร่แล้ว แต่ยังดีที่ไม่ติดลบ) มาลงทุนรีโนเวททาวน์เฮ้าส์เก่าๆ เพื่อขาย
.
"ตอนแรกผมนึกว่าการรีโนเวทบ้านก็คงเหมือนกับการแต่งบ้านในเกม The Sims" ผมเล่าพลางหัวเราะ "แต่พอลงมือทำจริงๆ ถึงได้รู้ว่า มันยากกว่าการกดปุ่มในเกมเยอะเลยครับ!"
.
.
--------------------------
.
[ การผจญภัยในโลกอสังหาริมทรัพย์ ]
.
ผมเริ่มเดินทางไปกลับระหว่างกรุงเทพฯ และต่างจังหวัดเพื่อขายที่ดิน บางครั้งก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวละครในเกม RPG ที่ต้องเดินทางไปทั่วแผนที่ประเทศไทยเพื่อทำภารกิจ
.
"มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมขับรถไปดูที่ดินในชนบท GPS ดันพาเข้าไปในทุ่งนา ติดหล่มอยู่ 3 ชั่วโมงกว่าจะมีคนมาช่วย" ผมเล่าพลางส่ายหัว "ระหว่างรอผมก็นั่งคิด 'เฮ้อ... ถ้านี่เป็นเกม Farming Simulator ล่ะก็ คงสนุกกว่านี้แน่ๆ'"
.
แต่แล้วจู่ๆ ก็มีฝูงควายเดินผ่านมา ผมตกใจมากคิดว่าพวกมันจะพังรถ แต่กลับกลายเป็นว่าพวกมันช่วยดันรถผมออกจากโคลนได้! ผมถึงกับอึ้งไปเลย นึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในเกม Jumanji ซะอีก!
.
จริงๆ แล้ว อุปสรรคส่วนนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นครับ แต่ผมกลัวคุณผู้อ่านจะหลับ เลยแต่งเติมสีสันให้นิดหน่อย แต่ความจริงก็คือ ทุกการเดินทางของผมผ่านไปด้วยดี เพราะผมวางแผนและเตรียมตัวอย่างรอบคอบเสมอ! (ถ้าไม่นับเรื่องร้านเกม)
.
และแล้วความพยายามของผมก็เริ่มเห็นผลจริงๆ นะครับ ผมนำเงินค่านายหน้าที่ได้มารีโนเวททาวน์เฮ้าส์หลังอื่นๆ เพื่อปล่อยเช่าและขาย
.
"บางทีผมก็รู้สึกเหมือนกำลังเล่นเกมจัดบ้านในชีวิตจริง" ผมเปรียบเทียบ "แต่แทนที่จะแค่ลากเฟอร์นิเจอร์ในจอ ผมกำลังยกของจริงๆ และเหงื่อก็ไหลจริงๆ! แถมแทนที่จะได้แต้มเกม ผมได้เงินจริงๆ มาต่อยอดธุรกิจ มันเหนื่อยกว่า แต่ก็สนุกกว่าเยอะเลยล่ะครับ!"
.
.
-----------------------------
.
[ Multi-class Character ]
.
ในช่วงที่ยังไม่มีลูกค้าและว่างจากการสอบที่มหาวิทยาลัย ผมเปิดรับงานขับ Grab Driver SUV ด้วย
.
"ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวละคร Multi-class ในเกม RPG เลยครับ" ผมหัวเราะ "เป็นทั้งนักศึกษา นักธุรกิจอสังหาฯ และคนขับรถ ในคนเดียว! ถ้าเทียบกับเกม ผมคงเป็น Warrior-Mage-Thief ที่แปลกประหลาดที่สุดในประวัติศาสตร์เกม"
.
.
----------------------------
.
[ ผลลัพธ์จากความพยายาม ]
.
ความพยายามของผมเริ่มเห็นผล ก่อนเรียนจบปริญญาที่สอง ผมสามารถเก็บเงินซื้อบ้านและรถได้
.
"ตอนซื้อรถคันแรก ผมรู้สึกเหมือนเพิ่งอัพเกรด Mount ในเกม แต่แทนที่จะได้ขี่มังกร ผมได้ขับรถยนต์แทน (และหวังว่ามันจะไม่พ่นไฟออกมา)"
.
ส่วนบ้านหลังแรกของผม ผมซื้อด้วยเงินสดทั้งหมด
.
"ผมรู้สึกเหมือนเพิ่งสร้าง Base ในเกมกลยุทธ์เสร็จ" ผมเปรียบเทียบ "แต่แทนที่จะต้องป้องกันฐานจากศัตรู ผมต้องป้องกันบ้านจากปลวกแทน!"
.
.
-------------------------
.
[ บทเรียนจากการเป็นนักธุรกิจนักศึกษา ]
.
ประสบการณ์ทั้งหมดนี้สอนผมว่า ความสำเร็จมาจากโชคช่วย (อ้าว)
.
และก็มาจากการทำงานหนัก การเรียนรู้จากความผิดพลาด การไม่ยอมแพ้ ด้วยเช่นกัน!
.
"ถ้าชีวิตเป็นเกม ผมคงเลเวลอัพไปหลายเลเวลแล้วล่ะครับ" ผมสรุป "แต่สิ่งที่สำคัญกว่าเลเวลคือ Experience Points ที่เราได้รับระหว่างทาง และผมได้รับเยอะมากๆ เลยครับ!"
.
.
--------------------------
.
สรุปสูตร(ไม่ลับ)แห่งความสำเร็จ
.
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับผม เป็นผลมาจากส่วนผสมพิเศษดังนี้:
.
• 63% โอกาสที่ได้รับ (Lucky Drop Rate)
• 22% บทเรียนราคาแพง (Expensive DLC)
• 15% ความพยายามของผมเอง (Grinding)
.
"ผมคิดว่าสูตรนี้คงไม่ต่างจาก Crafting Recipe ในเกมสักเท่าไหร่" ผมหัวเราะ "แต่แทนที่จะได้ Legendary Item ผมได้ประสบการณ์ชีวิตที่ล้ำค่าแทน"
.
.
---------------------------
.
[ ฝากถึงนักศึกษาที่อยากเป็นนักธุรกิจ ]
.
ท่ามกลางการผจญภัยในโลกธุรกิจ ผมก็ยังต้องรักษาสถานะนักศึกษาไว้ด้วย และที่น่าแปลกใจคือ การทำงานไม่ได้ส่งผลเสียต่อการเรียนของผมเลย
.
"ผมยังสามารถรักษาผลการเรียนให้อยู่ในระดับ 3.7-3.8 ได้อยู่น่ะครับ" ผมเล่าด้วยความภูมิใจ "อาจเป็นเพราะสมองส่วนที่ใช้เรียนกับส่วนที่ใช้ทำธุรกิจมันคนละส่วนกันมั้ง?
.
ถ้าคุณกำลังคิดจะเริ่มธุรกิจระหว่างเรียน ผมอยากให้กำลังใจว่า "ลองดูครับ! แต่อย่าลืมเก็บเงินไว้กินมาม่าด้วยล่ะ!"
.
.
.
.
#SuccessStrategies
.
บทความโดย Pond Apiwat Atichat เจ้าของเพจ SuccessStrategies
.
https://www.facebook.com/SuccessStrategiesOfficial
https://www.facebook.com/pond.atichat