50 คำคมจาก Haruki Murakami
50 คำคมจาก Haruki Murakami
.
โลกนี้มีนักเขียนหลายคนที่ชอบกาแฟ แต่มีเพียงคนเดียวที่เลิกขายเบียร์มาเขียนนิยายหลังจากดูเบสบอล
.
ฮารูกิ มูราคามิ - เจ้าของร้านบาร์แจ๊สที่ผันตัวมาเป็นนักเขียนในวัย 29 ปี โดยไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะเขียนหนังสือ เขาใช้ชีวิตแปลกแยกจากวงการวรรณกรรมญี่ปุ่น ตื่นตี 4 เขียนงาน บ่ายวิ่งมาราธอน กลางคืนฟังแจ๊ส วนเวียนอยู่อย่างนั้น จนกลายเป็นนักเขียนที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครในโลก
.
และนี่คือ 50 คำคมจากชายที่ใช้ชีวิตไม่เหมือนใคร แต่กลับเขียนถึงความรู้สึกที่ทุกคนเข้าใจได้
.
.
1. "Pain is inevitable. Suffering is optional."
"ความเจ็บปวดเป็นสิ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ความทุกข์เป็นทางเลือก"
.
.
2. "As long as you have the courage to admit mistakes, things can be turned around."
"ตราบใดที่คุณมีความกล้าที่จะยอมรับความผิดพลาด ทุกอย่างสามารถพลิกผันได้"
.
.
3. "If you only read the books that everyone else is reading, you can only think what everyone else is thinking."
"ถ้าคุณอ่านแต่หนังสือที่คนอื่นอ่าน คุณก็จะคิดได้แค่สิ่งที่คนอื่นคิด"
.
.
4. "And once the storm is over, you won't remember how you made it through... But one thing is certain. When you come out of the storm, you won't be the same person who walked in."
"เมื่อพายุผ่านพ้น คุณอาจจำไม่ได้ว่าผ่านมันมาได้อย่างไร... แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอน คือคุณจะไม่ใช่คนเดิมที่เดินเข้าไปในพายุอีกต่อไป"
.
.
5. "Be fearless, be brave, be bold, love yourself."
"จงไร้ความกลัว กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว และรักตัวเอง"
.
.
6. "Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting."
"สิ่งที่คุณแสวงหาอาจไม่ได้มาในรูปแบบที่คุณคาดหวัง"
.
.
7. "Spend your money on the things money can buy. Spend your time on the things money can't buy."
"ใช้เงินกับสิ่งที่เงินซื้อได้ ใช้เวลากับสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้"
.
.
8. "Dreams come from the past, not from the future. Dreams shouldn't control you – you should control them."
"ความฝันมาจากอดีต ไม่ใช่อนาคต อย่าให้ความฝันควบคุมคุณ แต่คุณต้องควบคุมมัน"
.
.
9. "One foot in front of the other. Repeat as often as necessary to finish."
"ก้าวทีละก้าว ทำซ้ำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเส้นชัย"
.
.
10. "No matter how far you travel, you can never get away from yourself."
"ไม่ว่าคุณจะเดินทางไกลแค่ไหน คุณก็ไม่มีวันหนีตัวเองพ้น"
.
.
11. "I can bear any pain as long as it has meaning."
"ฉันทนความเจ็บปวดใดก็ได้ ตราบใดที่มันมีความหมาย"
.
.
12. "A certain type of perfection can only be realized through a limitless accumulation of the imperfect."
"ความสมบูรณ์แบบบางอย่าง เกิดขึ้นได้จากการสะสมความไม่สมบูรณ์แบบอย่างไม่มีที่สิ้นสุด"
.
.
13. "Everybody has to start somewhere. You have your whole future ahead of you. Perfection doesn't happen right away."
"ทุกคนต้องเริ่มจากจุดใดจุดหนึ่ง อนาคตทั้งหมดอยู่เบื้องหน้าคุณ ความสมบูรณ์แบบไม่ได้เกิดขึ้นในทันที"
.
.
14. "What happens when people open their hearts? They get better."
"อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อผู้คนเปิดใจ? พวกเขาจะดีขึ้น"
.
.
15. "Open your eyes, train your ears, use your head. If a mind you have, then use it while you can."
"เปิดตา ฝึกหู ใช้สมอง ถ้าคุณมีความคิด จงใช้มันในขณะที่ยังทำได้"
.
.
16. "To keep on going, you have to keep up the rhythm."
"การก้าวต่อไป คือการรักษาจังหวะให้คงที่"
.
.
17. "Knowledge and ability were tools, not things to show off."
"ความรู้และความสามารถคือเครื่องมือ ไม่ใช่สิ่งที่มีไว้อวดอ้าง"
.
.
18. "Life is a lot more fragile than we think. So you should treat others in a way that leaves no regrets."
"ชีวิตเปราะบางกว่าที่เราคิด ดังนั้นจงปฏิบัติต่อผู้อื่นในแบบที่ไม่ต้องเสียใจภายหลัง"
.
.
19. "Among the many values in life, I appreciate freedom most."
"ในบรรดาคุณค่าทั้งหลายของชีวิต ฉันให้ความสำคัญกับอิสรภาพมากที่สุด"
.
.
20. "It doesn't matter how old I get, but as long as I continue to live I'll always discover something new about myself."
"ไม่ว่าฉันจะแก่แค่ไหน ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะค้นพบสิ่งใหม่ๆ เกี่ยวกับตัวเองเสมอ"
.
.
21. "Life is not like water. Things in life don't necessarily flow over the shortest possible route."
"ชีวิตไม่เหมือนสายน้ำ ทุกสิ่งในชีวิตไม่จำเป็นต้องไหลไปตามเส้นทางที่สั้นที่สุด"
.
.
22. "Taking crazy things seriously is a serious waste of time."
"การจริงจังกับเรื่องไร้สาระ คือการเสียเวลาอย่างร้ายแรง"
.
.
23. "Sometimes taking time is actually a shortcut."
"บางครั้งการใช้เวลา คือทางลัดที่แท้จริง"
.
.
24. "Exerting yourself to the fullest within your individual limits: that's the essence of running, and a metaphor for life."
"การทุ่มเทอย่างเต็มที่ภายใต้ขีดจำกัดของตัวเอง นั่นคือแก่นแท้ของการวิ่ง และเป็นอุปมาของชีวิต"
.
.
25. "You have to dream intentionally. Most people dream a dream when they are asleep. But to be a writer, you have to dream while you are awake."
"คุณต้องฝันอย่างตั้งใจ คนส่วนใหญ่ฝันตอนหลับ แต่การเป็นนักเขียน คุณต้องฝันในขณะที่ตื่น"
.
.
26. "Never let the darkness or negativity outside affect your inner self. Just wait until morning comes and the bright light will drown out the darkness."
"อย่าให้ความมืดมนหรือความเป็นลบภายนอกส่งผลต่อตัวตนภายใน แค่รอให้ถึงเช้า แสงสว่างจะกลืนความมืดไป"
.
.
27. "Maybe working on the little things as dutifully and honestly as we can is how we stay sane when the world is falling apart."
"บางทีการทำเรื่องเล็กๆ อย่างตั้งใจและซื่อสัตย์ที่สุด อาจเป็นวิธีที่ทำให้เรามีสติ เมื่อโลกกำลังพังทลาย"
.
.
28. "In this world, there are things you can only do alone, and things you can only do with somebody else. It's important to combine the two in just the right amount."
"ในโลกนี้ มีทั้งสิ่งที่ต้องทำคนเดียว และสิ่งที่ต้องทำกับผู้อื่น สำคัญที่ต้องผสมผสานทั้งสองอย่างในสัดส่วนที่พอดี"
.
.
29. "The world is inherently unfair. But that's no reason to give up."
"โลกนี้ไม่ยุติธรรมโดยธรรมชาติ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะยอมแพ้"
.
.
30. "It's not that the meaning cannot be explained. But there are certain meanings that are lost forever the moment they are explained in words."
"ไม่ใช่ว่าความหมายไม่สามารถอธิบายได้ แต่มีความหมายบางอย่างที่สูญหายไปตลอดกาล ในทันทีที่เราพยายามอธิบายมันออกมาเป็นคำพูด"
.
.
31. "Start making excuses and there's no end to it. I can't live that kind of life."
"เมื่อเริ่มหาข้อแก้ตัว มันจะไม่มีที่สิ้นสุด ฉันไม่อาจใช้ชีวิตแบบนั้น"
.
.
32. "If you can love someone with your whole heart, even one person, then there's salvation in life. Even if you can't get together with that person."
"ถ้าคุณสามารถรักใครสักคนด้วยหัวใจทั้งหมด แม้เพียงคนเดียว ชีวิตก็มีความหมาย แม้ว่าคุณจะไม่ได้อยู่ร่วมกับคนๆ นั้นก็ตาม"
.
.
33. "No matter how honestly you open up to someone, there are still things you cannot reveal."
"ไม่ว่าคุณจะเปิดใจกับใครอย่างจริงใจแค่ไหน ก็ยังมีบางสิ่งที่คุณไม่อาจเปิดเผย"
.
.
34. "People fall in love without reason, without even wanting to. You can't predict it. That's love."
"คนเราตกหลุมรักโดยไม่มีเหตุผล โดยที่บางครั้งไม่ได้ต้องการมันด้วยซ้ำ คุณไม่มีทางคาดเดามันได้ นั่นแหละคือความรัก"
.
.
35. "As time goes on, you'll understand. What lasts, lasts; what doesn't, doesn't. Time solves most things. And what time can't solve, you have to solve yourself."
"เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะเข้าใจ อะไรที่อยู่ก็อยู่ อะไรที่ไปก็ไป เวลาแก้ปัญหาส่วนใหญ่ได้ และสิ่งที่เวลาแก้ไม่ได้ คุณต้องแก้เอง"
.
.
36. "I think that my job is to observe people and the world, and not to judge them."
"ฉันคิดว่างานของฉันคือสังเกตผู้คนและโลก ไม่ใช่ตัดสินพวกเขา"
.
.
37. "Everything passes. Nobody gets anything for keeps. And that's how we've got to live."
"ทุกอย่างผ่านไป ไม่มีใครได้อะไรไว้ตลอดกาล และนั่นคือวิธีที่เราต้องใช้ชีวิต"
.
.
38. "Always remember that to argue, and win, is to break down the reality of the person you are arguing against. It is painful to lose your reality, so be kind, even if you are right."
"จงจำไว้เสมอว่าการโต้เถียงและชนะ คือการทำลายความจริงของคนที่คุณโต้แย้งด้วย การสูญเสียความจริงของตนเองนั้นเจ็บปวด ดังนั้นจงมีเมตตา แม้คุณจะเป็นฝ่ายถูกก็ตาม"
.
.
39. "The most important thing we learn at school is the fact that the most important things can't be learned at school."
"สิ่งสำคัญที่สุดที่เราเรียนรู้ที่โรงเรียนคือ สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่สามารถเรียนรู้ได้ที่โรงเรียน"
.
.
40. "Such wounds to the heart will probably never heal. But we cannot simply sit and stare at our wounds forever."
"บาดแผลในใจบางอย่างอาจไม่มีวันหาย แต่เราไม่อาจนั่งจ้องมองบาดแผลของตัวเองไปตลอดกาล"
.
.
41. "I have no models in Japanese literature. I created my own style, my own way."
"ฉันไม่มีต้นแบบในวรรณกรรมญี่ปุ่น ฉันสร้างสไตล์และเส้นทางของตัวเอง"
.
.
42. "Music brings a warm glow to my vision, thawing mind and muscle from their endless wintering."
"ดนตรีนำความอบอุ่นมาสู่การมองเห็นของฉัน ละลายความหนาวเหน็บในจิตใจและร่างกายที่เฝ้ารอฤดูใบไม้ผลิอันแสนยาวนาน"
.
.
43. "You don't have to judge the whole world by your own standards. Not everybody is like you, you know."
"คุณไม่จำเป็นต้องตัดสินโลกทั้งใบด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ทุกคนจะเหมือนคุณ"
.
.
44. "I move, therefore I am."
"ฉันเคลื่อนไหว ดังนั้นฉันจึงมีตัวตน"
.
.
45. "Whether in music or in fiction, the most basic thing is rhythm. Your style needs to have good, natural, steady rhythm, or people won't keep reading your work."
"ไม่ว่าในดนตรีหรือนวนิยาย สิ่งพื้นฐานที่สุดคือจังหวะ สไตล์ของคุณต้องมีจังหวะที่ดี เป็นธรรมชาติ และสม่ำเสมอ มิฉะนั้นคนจะไม่อ่านงานของคุณต่อ"
.
.
46. "I am struck by how, except when you're young, you really need to prioritize in life, figuring out in what order you should divide up your time and energy."
"ฉันประทับใจว่า ยกเว้นตอนที่คุณยังหนุ่มสาว คุณจำเป็นต้องจัดลำดับความสำคัญในชีวิต ต้องคิดว่าควรแบ่งเวลาและพลังงานอย่างไร"
.
.
47. "Deep rivers run quiet."
"แม่น้ำที่ลึกย่อมไหลเงียบ"
.
.
48. "Don't let appearances fool you. There's always only one reality!"
"อย่าให้ภาพลวงตาหลอก มีความจริงเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!"
.
.
49. "The thoughts that occur to me while I'm running are like clouds in the sky. They come and they go, while the sky remains the same sky always."
"ความคิดที่ผุดขึ้นขณะวิ่งเหมือนเมฆบนท้องฟ้า มันมาและไป ขณะที่ท้องฟ้ายังคงเป็นท้องฟ้าเดิมเสมอ"
.
.
50. "Lost opportunities, lost possibilities, feelings we can never get back. That's part of what it means to be alive. But inside our heads – at least that's where I imagine it – there's a little room where we store those memories. A room like the stacks in this library. And to understand the workings of our own heart we have to keep on making new reference cards. We have to dust things off every once in awhile, let in fresh air, change the water in the flower vases. In other words, you'll live forever in your own private library."
"โอกาสที่สูญเสีย ความเป็นไปได้ที่หายไป ความรู้สึกที่ไม่มีวันได้กลับคืน นั่นคือส่วนหนึ่งของการมีชีวิต แต่ในหัวของเรา – อย่างน้อยก็ตรงที่ที่ฉันจินตนาการไว้
มีห้องเล็กๆ ที่เก็บความทรงจำเหล่านั้น ห้องที่เหมือนชั้นหนังสือในห้องสมุด และเพื่อจะเข้าใจการทำงานของหัวใจเราเอง
เราต้องทำบัตรอ้างอิงใหม่อยู่เสมอ ต้องปัดฝุ่นบ้างเป็นครั้งคราว เปิดรับอากาศบริสุทธิ์ เปลี่ยนน้ำในแจกันดอกไม้
กล่าวอีกนัยหนึ่ง คุณจะมีชีวิตอยู่ตลอดไปในห้องสมุดส่วนตัวของคุณเอง"
.
.
.
.
บทความโดย Pond Apiwat Atichat เจ้าของเพจ SuccessStrategies
.