Four Thousand Weeks แด่ลมหายใจสี่พันสัปดาห์ เขียนโดย Oliver Burkeman

Four Thousand Weeks แด่ลมหายใจสี่พันสัปดาห์ เขียนโดย Oliver Burkeman
.
นั่งลงสักครู่ หลับตา และลองนึกภาพว่าคุณมีกล่องใบหนึ่ง ข้างในบรรจุ "เวลา" ที่เหลืออยู่ในชีวิตของคุณ เมื่อเปิดดู คุณพบว่ามันมีแค่สี่พันสัปดาห์เท่านั้น หากมีชีวิตยืนยาวถึง 80 ปี นั่นคือทั้งหมดที่เรามี...
.
ตัวเลขที่น้อยนิดและชวนให้ใจหายนี้ คือจุดเริ่มต้นที่ Oliver Burkeman จะพาเราไปสำรวจความจริงอันลึกซึ้งเกี่ยวกับเวลาและชีวิต ในหนังสือ "Four Thousand Weeks" ที่จะเปลี่ยนมุมมองของคุณไปตลอดกาล
.
------------------
.
กับดักแห่งประสิทธิภาพ: เมื่อการวิ่งเร็วขึ้นพาเราห่างจากบ้าน
.
ลองนึกถึงภาพเด็กน้อยคนหนึ่งกำลังวิ่งไล่จับผีเสื้อ ยิ่งเขาวิ่งเร็วเท่าไหร่ ผีเสื้อก็ยิ่งบินหนีไปไกลเท่านั้น จนในที่สุด เขาก็พบว่าตัวเองหลงทางและจำทางกลับบ้านไม่ได้
.
นี่คือภาพที่สะท้อนชีวิตของคนในยุค "Hustle Culture" ได้อย่างแม่นยำ เราตื่นแต่เช้ามืด จิบกาแฟร้อนๆ พลางเปิดดูอีเมลบนโทรศัพท์ วางแผนจัดการงานให้มีประสิทธิภาพสูงสุด เข้าประชุมออนไลน์ต่อเนื่อง กินมื้อเที่ยงไปพลางทำงานไป และทำงานต่อจนดึกดื่น
.
เราโพสต์ภาพการทำงานยามค่ำคืนลงโซเชียลมีเดีย ภูมิใจที่ได้เป็น "คนขยัน" ที่ตื่นตั้งแต่ตีห้า และอวดอ้าง To-Do List ที่ยาวเหยียดราวกับเป็นเหรียญรางวัล
.
แต่ Burkeman เผยความจริงที่ช็อกใจ: ยิ่งเราเพิ่มประสิทธิภาพมากขึ้นเท่าไหร่ เรากลับยิ่งรู้สึกเร่งรีบ วิตกกังวล และว่างเปล่ามากขึ้นเท่านั้น เหมือนคนวิ่งบนลู่วิ่งไฟฟ้าที่ความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด
.
------------------
.
เมื่อนาฬิกากลายเป็นพันธนาการ
.
ลองนึกย้อนไปในอดีต ก่อนที่มนุษย์จะคิดค้นนาฬิกา เวลาเป็นเพียงการเคลื่อนไหวของดวงอาทิตย์ การเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล ไม่มีใครรู้สึกว่าต้อง "บริหารจัดการ" มัน
.
แต่โลกสมัยใหม่สอนให้เรามองเวลาเป็น "ทรัพยากร" ที่ต้องใช้อย่างคุ้มค่า ราวกับว่าแต่ละชั่วโมงเป็นภาชนะว่างเปล่าที่รอให้เราเติมเต็ม เมื่อมีกิจกรรมมากเกินไป เราก็รู้สึกอึดอัด เมื่อมีน้อยเกินไป เราก็รู้สึกผิดบาปที่ "เสียเวลา"
.
----------------------
.
เมื่อความสะดวกสบายพาเราห่างจากชีวิตที่แท้จริง
.
ลองนึกถึงร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งในย่านเก่า ที่บาริสต้าใช้เวลากว่าห้านาทีในการชงกาแฟหนึ่งแก้ว เสียงน้ำร้อนที่หยดลงผ่านผงกาแฟ กลิ่นหอมที่ค่อยๆ แทรกซึมในอากาศ และรอยยิ้มที่แลกเปลี่ยนระหว่างการรอคอย
.
แต่ในโลกที่ความสะดวกรวดเร็วคือพระเจ้า เราเลือกที่จะกดปุ่มเครื่องชงกาแฟอัตโนมัติ ได้เครื่องดื่มในสามสิบวินาที แต่สูญเสียช่วงเวลาแห่งการรอคอยที่งดงามไป
.
Burkeman ชี้ให้เห็นว่า เทคโนโลยีสมัยใหม่สัญญาว่าจะช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้น แต่บ่อยครั้งที่ความสะดวกสบายกลับพาเราห่างไกลจากประสบการณ์ที่มีความหมาย เราใช้แอพจัดการงาน แต่กลับเสียเวลาไปกับการจัดระเบียบรายการมากกว่าการลงมือทำ
.
----------------------
.
ความวอกแวก: เมื่อหน้าจอกลายเป็นที่หลบภัย
.
นั่งอยู่ในห้องประชุม มือของคุณเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์โดยอัตโนมัติ กำลังฟังคู่สนทนาพูด แต่นิ้วก็เลื่อนดูโซเชียลมีเดียไปด้วย นี่ไม่ใช่เพราะการประชุมน่าเบื่อ หรือมีการแจ้งเตือนสำคัญ
.
Burkeman เผยความจริงที่น่าตกใจ: เราไม่ได้ถูกเทคโนโลยีทำให้วอกแวก แต่เราใช้มันเป็นที่หลบภัยจากความไม่สบายใจภายใน ไม่ว่าจะเป็นความกลัวที่จะเผชิญหน้ากับความเงียบ ความน่าเบื่อ หรือความไม่แน่นอนของชีวิต
.
-------------------
.
การเลือกที่จะ "ล้มเหลว" อย่างชาญฉลาด
.
ลองจินตนาการว่าคุณเป็นนักแสดงละครสด ที่ต้องแสดงหลายบทบาทในเวลาเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะพยายามเก่งแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแสดงทุกบทได้สมบูรณ์แบบ
.
หนึ่งในแนวคิดที่ทรงพลังที่สุดของ Burkeman คือการ "เลือกล้มเหลว" อย่างมีกลยุทธ์ แทนที่จะพยายามทำทุกอย่างให้ดี เราควรเลือกว่าด้านไหนของชีวิตที่เราจะยอมให้ "ผ่านแค่พอได้" เพื่อจะได้มีพลังทุ่มเทให้กับสิ่งที่สำคัญจริงๆ
.
------------------
.
เมื่อความว่างเปล่าคือความสมบูรณ์
.
นั่งมองเมฆลอยผ่านท้องฟ้า ฟังเสียงนกร้อง หรือแค่นั่งเงียบๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ในโลกที่บูชาประสิทธิภาพ สิ่งเหล่านี้อาจดูเหมือน "เสียเวลา"
.
แต่ Burkeman กลับมองว่า การปล่อยให้ตัวเองได้ "เสียเวลา" ไปกับสิ่งที่ไม่ได้นำไปสู่เป้าหมายใดๆ อาจเป็นวิธีเดียวที่จะไม่เสียเวลาอย่างแท้จริง เพราะชีวิตไม่ได้มีไว้เพื่อ "ทำให้เสร็จ" แต่มีไว้เพื่อ "มีชีวิตอยู่"
.
-----------------
.
งานอดิเรกในโลกแห่งประสิทธิภาพ
.
ในห้องเล็กๆ แห่งหนึ่ง ชายคนหนึ่งนั่งประกอบโมเดลเรือโบราณอย่างใจจดใจจ่อ เขาไม่ได้ทำเพื่อขาย ไม่ได้ทำเพื่อโพสต์ลงโซเชียล และไม่ได้หวังว่ามันจะนำไปสู่อาชีพใหม่ เขาทำเพียงเพราะมันทำให้เขามีความสุข
.
ในยุคที่ทุกอย่างต้องมี "ประโยชน์" งานอดิเรกที่ทำเพื่อความสนุกล้วนๆ กลับกลายเป็นการปฏิวัติอย่างเงียบๆ มันเตือนใจเราว่าบางสิ่งมีค่าในตัวมันเอง โดยไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ผลลัพธ์ใดๆ
.
-------------------
.
พลังแห่งความอดทน
.
เปรียบเหมือนการปลูกต้นไม้ คุณไม่สามารถเร่งให้มันโตเร็วขึ้นได้ด้วยการดึงยอดหรือตะโกนใส่มัน ทุกอย่างมีจังหวะเวลาของมันเอง
.
ในโลกที่เร่งรีบ ความอดทนกลับกลายเป็นพลังที่หายาก การยอมรับว่าบางสิ่งต้องใช้เวลา และการอยู่กับความไม่สบายใจที่เกิดจากการรอคอย อาจเป็นกุญแจสำคัญสู่ความสำเร็จที่ยั่งยืน
.
-----------------
.
สู่ความสัมพันธ์ใหม่กับเวลา
.
แทนที่จะมองว่าเรา "มี" เวลา Burkeman เสนอให้เรามองว่าเรา "เป็น" เวลา ชีวิตของเราไม่ได้แยกขาดจากกาลเวลา แต่เราคือส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวอันไม่มีที่สิ้นสุดนี้
.
เหมือนนักเต้นรำที่เต้นกับคู่ของเขา เราไม่ได้พยายามควบคุมจังหวะดนตรี แต่เราเรียนรู้ที่จะเคลื่อนไหวไปกับมัน ยอมรับว่าทุกท่วงท่ามีความงามในตัวมันเอง
.
------------------------
.
บทส่งท้าย: ความงามในความไม่สมบูรณ์
.
นั่งลงริมหน้าต่างในยามเย็น มองแสงสุดท้ายของวันค่อยๆ จางหาย เสียงเมืองที่วุ่นวายเริ่มเบาลง นี่คือช่วงเวลาที่เราอาจเข้าใจได้ว่า ความสมบูรณ์แบบที่เราไล่ล่ามาตลอดนั้น อาจไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการจริงๆ
.
สี่พันสัปดาห์อาจดูน้อยนิด แต่ถ้าเราใช้มันด้วยความเข้าใจว่าความไม่สมบูรณ์แบบคือส่วนหนึ่งของความงาม เราอาจพบว่า แค่นี้ก็มากพอแล้วสำหรับการมีชีวิตที่มีความหมาย
.
เพราะบางที สิ่งที่เราแสวงหามาตลอดนั้น อาจไม่ใช่การควบคุมเวลาให้ได้ แต่เป็นการปล่อยให้เวลาได้หล่อหลอมเราอย่างที่มันควรจะเป็นครับ

.

.

.

.

#SuccessStrategies

บทความโดย Pond Apiwat Atichat เจ้าของเพจ SuccessStrategies

.

https://www.facebook.com/SuccessStrategiesOfficial